Door Joep Smaling – Een film die nog dagenlang blijft hangen, daar worden er niet veel meer van gemaakt. Een belangrijke reden daarvoor is uiteraard de commercie en behaagzieke regisseurs die flinterdunne verhaaltjes regisseren die allesbehalve verontrustend zijn. Dit laatste is zeker niet het geval met Antichrist van Lars von Trier. Het is een productie vol symboliek in de shocktraditie van Gaspard Noe (Irreversible, Enter the Void) en Bruno Dumont (Twentynine Palms, Flanders). Tel daar een nachtmerrieachtige sfeer bij op waar zelfs David Lynch nog een puntje kan zuigen en ziedaar: een film om niet snel te vergeten. In de hoofdrollen schitteren een naamloze man (Willem Dafoe) en vrouw (Charlotte Gainsbourg, dochter van), die onder Von Trier geen gemakkelijke tijd zullen hebben gehad. Ze zetten een stel neer dat de dood van hun zoontje aan het verwerken is. Omdat zij volgens de doktoren een atypisch rouwpatroon vertoont, inclusief hevige paniekaanvallen, besluit manlief en psycholoog haar te onderwerpen aan de meest voor de hand liggende methode: exposure.
Leave a Reply
You must be logged in to post a comment.