Kwoot: 20 februari

“ ‘Ik ben een keer door een man naar mijn kleedkamer achtervolgd’, zegt spoedeisendehulp-arts Ernie de Deckere van het MCH Westeinde in Den Haag. ‘Zijn dochter zat te wachten op een psychiatrisch onderzoek. Maar hij vond dat zo moeilijk te accepteren, dat hij stond te schreeuwen tegen alles en iedereen. Ik zei: meneer, er zijn hier meerdere zieke patiënten op de afdeling, kunt u zich rustig houden?’ Maar dat viel niet in goede aarde. ‘Toen ik klaar was met mijn dienst, stond hij me op te wachten bij de kleedkamer. Vervolgens heb ik een kwartier lang vastgezeten in die kleedkamer en me stil gehouden. Uiteindelijk is hij weer naar de Spoedeisende Hulp gegaan, waar hij riep dat hij me wat aan ging doen.’ De Deckere wist zijn collega’s te waarschuwen. ‘Ik ben onder bewaking het ziekenhuis uitgegaan.’ Het incident heeft hem behoorlijk geraakt, zegt hij. ‘Ik heb overwogen om aangifte te doen. Maar ik heb er toch vanaf gezien. Die man weet precies waar ik werk, hij kan me dagelijks opwachten.’

Ziek verhaal over een ernstig ziek land in de Volkskrant. Geweld en bedreigingen in ziekenhuizen zijn nog veel normaler dan de media u wil of kan laten geloven, maar niemand durft aangifte te doen of te getuigen omdat de naam van de getuige of aangever verplicht in het strafdossier komt te staan. Conclusie: artsen, hulpverleners en burgers zijn vogelvrij. Wie bereid is geweld te gebruiken en te intimideren kan in Nederland ongestraft doen wat hij wil, slachtoffers durven toch niets. Hallo maffiataferelen! Dag Nederland!