Kwoot: 16 juni

“ Ten tijde van de kabinetten-Lubbers (We run this country) spraken we in de fractie haast plechtig af dat we Hans Janmaat (toen Centrumpartij) nooit een hand zouden geven. Jarenlang hebben we hem gemeden als de pest. Hij was voor ons de belichaming van het kwaad. Maar hij was in zijn uitlatingen en in zijn uitstraling een dwerg vergeleken bij Wilders. […] Wij hebben gedurende de verkiezingsstrijd niet de moed noch het fatsoen gehad ons publiekelijk van hem te distantiëren. Het is ten hemel schreiend dat we dat aan D66 en de PVDA hebben overgelaten. Die partijen begrepen waar het verlangen naar macht de grenzen van existentieel fatsoen overschrijdt. […] We moeten dit land misschien bewoonbaar houden met een man die autoritaire en fascistische trekken vertoont. […] Ik vrees dat als we met Wilders een coalitie aangaan, we ook nog getuige zullen zijn van het teloorgaan van de laatste nog resterende vorm van christen-democratie.

Bovenstaande staat vandaag in NRC Handelsblad als opinie en werd geschreven door dr. Ton de Kok, oud Tweede Kamer-lid voor het CDA. Maar waar gaat deze tekst echt over? Klik HIER voor het antwoord. Logisch, straks moet je nog inhoudelijk worden in een democratie. Je moet er toch niet aan denken…