Kwoot: 9 juli

Door Bart Nijman

“Nee, groter dan dat wordt het niet. […] Als je terugdenkt aan je beginjaren is dit wel gigantisch. Ik hoopte als jochie ooit één keer het shirt van Ajax te mogen dragen. Daarna droom je van een doelpunt in de Arena. En nu speel ik bij Real Madrid en strijd ik met Oranje om de wereldbeker.”

Het is dé cliché jongensdroom waar hij in NRC Next (geen link, want papier) over vertelt, maar de half Spaanse, dure vrouw onderhoudende en voorheen een woonwagen bewonende roddelbladenberoemdheid Rafael van der Vaart (in zijn vrije tijd ook voetballer) leeft hem momenteel wel. De Oranje horde mag dan massaal het koninklijke ‘we’ gebruiken, het is Rafael van der Vaart die via dat Ajaxshirtje, doelpunten in de Arena en een basisplaats bij Real Madrid uiteindelijk in de finale van het grootste sportevenement ter wereld staat. Voor zijn 22 teamgenoten gelden vergelijkbare droomverhalen, die weinig met lauw evenementenbier, oranje toeters, kilobalen chips en vertraagd doorkomende beelden te maken hebben. Maar hey, ieder z’n droom natuurlijk!

Een paar pagina’s verder in dezelfde krant verzucht plv. korpschef Haaglanden Frank Paauw: “Wat de openbare orde op het [Jonckbloetplein] betreft duurt dit toernooi eigenlijk een wedstrijd te lang.” Rellenbestrijding blijkt een kopzorg, want Paauw vestigt in al zijn onmacht de hoop op Moeder Natuur om een herhaling van de relletjes van dinsdag te voorkomen: “Een regenbui van drie uur werkt het best.” Hij is trouwens niet de enige die het toernooi te lang vindt duren: buiten het veld is de Oranjegekte sowieso doorgeslagen, is de concensus.