Het citaat: 30 maart

Ik heb veel mannen en ook vrouwen gesproken die vreemd waren gegaan. Bijna altijd zeiden ze: hoe kan dit nou, ik heb een fijne goede relatie en ik zette alles op het spel voor die ene onbekende? Ze voelden vaak spijt, ze voelden zich bijna belazerd door zichzelf: toen wilde ik het per se, maar dat gevoel kan ik helemaal niet terughalen. Schopenhauer zegt dat wat wij liefde noemen de zoektocht is naar een voortplantingspartner. Omdat de soort moet blijven bestaan. Wij zijn geen doel, maar een middel. Stel, je ontmoet iemand in een café of op werk en je wordt overmand door een gevoel, noem het aantrekkingskracht. Dit betekent iets, hier moet ik iets mee. ‘Schopenhauer laat zien dat dat gevoel er van nature inderdaad is. Het is heel sterk, maar het is niet per se een teken van liefde. Als je gelukkig wordt van het hoppen van de een naar de ander, kun je het doen. Maar veel mensen willen toch graag een langdurige relatie met hun geliefde opbouwen. Dan is het volgens mij handig als je seks en liefde enigszins van elkaar weet te onderscheiden. Nadenken over vreemdgaan vormt mijns inziens een logisch onderdeel van de zoektocht naar langdurige liefde en hoe die te realiseren. Vreemdgaan kan ook een vorm van machteloosheid zijn, denk ik, en dus niet bevorderlijk voor een gelukkig leven. Het gaat allemaal over zeggenschap hebben. De beheersing om de keuzes te maken waar je uiteindelijk gelukkig van wordt.

Hoe waar! Leest allen Schopenhauer en begrijp dat hoop, liefde en vooral romantiek zinloos zijn. In de Volkskrant een interview met filosoof Jan Drost die in zijn boek Het romantisch misverstand. Anders denken over de liefde betoogt dat romantiek onhoudbaar is, te ver van de realiteit staat en vooral frustratie en teleurstelling in de hand werkt. Schopenhauer, Nietzsche, Plato en Houllebecq zijn het daar mee eens. En terecht.