” ‘Verrassend, veelzijdig, voortvarend… Urk!’ Aldus de poster achter de door brandbommen geplaagde burgemeester Jaap Kroon op de foto in de Volkskrant afgelopen week. Dat kun je wel zeggen, ja. Alle drie epitheta blijken onbedoeld recht in de roos. Urk vertoont gelijkenis met Volendam, dat andere door drugsproblemen geplaagde vissersdorp dat niet deugt. Beiden kenmerken zich door een rechts anarchisme, dat aan de Amerikaanse Tea Party herinnert. Vissers zijn op zee altijd eigen baas, en moeten vervolgens ook aan land weinig van de autoriteiten hebben. Godvruchtigheid blijkt daarvoor geen beletsel te zijn. Visquota? God vult de vis wel weer aan, en aan klimaatverandering hebben vissers dus geen boodschap.
Ook in Volendam vormt de ‘hardwerkende’ bevolking een gesloten gemeenschap, die lak heeft aan de overheid, maar tegelijk wel boos is als die haar niet van ellende vrijwaart. Dat bleek bij de befaamde Oudejaarsbrand tien jaar terug: toen was niet de onverantwoordelijke cafébaas Veerman – ‘een van ons’ – maar de burgemeester de gebeten hond. Geen twijfel: als die wél eerder had ingegrepen, hadden diezelfde ouders woedend op de stadhuisstoep gestaan omdat een leuk feestje voor hun kinderen was verpest. Het is de populistische mentaliteit bij uitstek: men wil absolute veiligheid en absolute vrijheid tegelijk. Niet toevallig scoort Wilders hier torenhoog.
We hebben in Urk te maken met een politiek lang verwaarloosd probleem: het geweld van Henk en Ingrid. Als het een allochtone brandbom was geweest, was er vast gewezen op de islam. Nu niet. Integendeel: ‘Ik denk dat dit kinderen zijn die de Heere nog niet kennen’, aldus een nog hoopvolle Urkenaar.
Bert Brussen pleitte op 11 april bij Marokkaanse straatschoffies voor ‘drie maal gepakt, tien jaar cel’. Nu het Urkse recidivisten betreft, is mijn vraag aan hem: doen?
Thomas von der Dunk
****
“ Jammer genoeg voor de op fitties beluste lezer (en de Urker-reljeugd in kwestie) luidt mijn antwoord op Von der Dunks vraag als volgt: ja, ook die Urker reljeugd mag wat mij betreft na three strikes out met 10 jaar cel. Of het nu oranje-blanje- bleue Henk en Ingrid-jeugd is die een burgemeester belaagt, of reljeugd van Marokkaanse komaf is mij om het even. Straatterrorisme is straaterrorisme, daar valt niet tegenop te discrimineren. Dat stond overigens ook al in mijn door Von der Dunk aangehaalde column: ‘Dat kan overigens allemaal zonder etnische registratie. (…) Is dat ethische vraagstuk ook gelijk getackeld.’
Voor wat de rest van zijn betoog betreft: interessant, je zou haast zeggen dat een door religie gedomineerde, sterk hiërarchische samenleving waarin kinderen patriarchaal en streng worden opgevoed, leidt tot excessen met vooral jonge mannen die hun frustratie uiten in machtsvertoon en gewelddadigheid.
De streng-religieuze culturen zadelen de maatschappij kennelijk op met zo’n beetje dezelfde ongeciviliseerde probleemjeugd. Het enige verschil is het al dan niet gebruiken van grote hoeveelheden coke en drank.
Wat dat laatste betreft ben ik er nog niet helemaal over uit wat geciviliseerder is. De reportage onlangs in deze krant over ‘studenten’ die blijmoedig hun volstrekt oppervlakkige, inhoudsloze, door coke benevelde levens uit de doeken deden, doet vermoeden dat de decadente westerse samenleving nog een hoop kan leren van andere samenlevingen.
Maar de door Von der Dunk beschreven excessen vinden plaats in pittoreske middeleeuwse enclaves als Urk en Volendam. Het straatterrorisme waarover ik in mijn eerste colunm schreef, vindt plaats in zeker 40 gemeenten (door de overheid officieel aangeduid als ‘Marokkanengemeenten’) en niet in twee folkloristische stadjes uit het Openluchtmuseum.
Ook al spreekt men per definitie van ‘incidentjes’ als reljeugd weer eens wat woonwijken heeft belaagd, in Urk en Volendam lijken de incidentjes een stuk minder fundamenteel dan in die 40 ‘Marokkanengemeenten’. Een belangrijk verschil waaraan men niet zomaar voorbij mag gaan.
Bert Brussen
Leave a Reply
You must be logged in to post a comment.