In de helletocht die het leven heet is er ruimte voor iedereen maar gelieve niet allemaal tegelijkertijd door de uitgang te gaan. Er is geen uitgang. Elke uitgang blijkt uiteindelijk een ingang te zijn waardoor de tocht van voor af aan begint. Hoe simpel de route ook, de afdruk van de kaart is op onze ziel gebrand, verdwalen in het land der hopelozen is ons enige vooruitzicht. In de onmetelijke ruimte van het leven is er niemand die je kan horen schreeuwen. Laat het licht aan tijdens het slapen gaan en beeld je in niet alleen te zijn: een droomloze slaap is het kompas voor de weg naar de hemel. Maar de schuldigen zullen nooit slapen en de onschuldigen wanen zich altijd schuldig. Vrouwen en kinderen eerst: onzekerheid is tenslotte het bloed van de duivel, rondgepompt door verlangen naar het onkenbare. Bovenstaande fluisterde ik in haar oor, terwijl ze lag klaar te komen, vol met drugs, coked up, badend in het zweet van haar en mijns aanschijns. Haar zelfhaat had haar eerder al gedreven tot schrammen en striemen en blaren, ik moest haar slaan tot bloedens toe. Te worden gegeseld op het ritme van de lust is even gruwelijk als begeerlijk. De onderdanigheid gebiedt u nu te zeggen dat het verlangen naar angst en pijn een verrassend herkenbaar gevoel van verdoving en vertrouwen met zich mee bracht. Lees verder op DeJaap >>>
Dan is er liefde
by
Tags:
Leave a Reply
You must be logged in to post a comment.