WAARHEID!

” Al meer dan dertig jaar worstelen we met het probleem van de Marokkaanse en Antilliaanse jeugdcriminaliteit. De vele incidenten zijn herkenbaar en grensverleggend. In het ene geval gaat het om ambulancepersoneel, in het andere geval is het een buschauffeur of een treinconducteur. Ook Sint-Nicolaas, al heeft de goedheiligman het christelijk kruis op zijn mijter afgezworen, is vaak het doelwit. Mannen in een uniform, bekleed met macht, zijn het doelwit en slachtoffer. Gewone blanke Nederlanders, mannen en vrouwen zonder uniform, laten het wel uit hun hoofd om onbekende Marokkaanse jongemannen in het publieke domein aan te spreken op overlastgevend gedrag. Marokkanen beschikken immers over ‘mobielwaarde’. Voordat je het weet heb je een groep trotse Marokkanen met kortelontjesgedrag tegenover je. De daders zijn jongemannen die in een machocultuur zijn opgegroeid. In die cultuur ben je een slappeling als je een stap terugzet of onbekend Nederlands gezag accepteert. In een groepscultuur moet je ook reageren op ongewenste opmerkingen of commentaar, anders ben je het lachertje van de dag. Soms is sprake van uitdagend gedrag. Dan zijn de slachtoffers gemakkelijke doelwitten, zoals vrouwen, homoseksuelen en joden.
De betrokken verdachten zijn vaak Marokkaanse jongemannen. Ze zijn in Nederland geboren en getogen, van huis uit krijgen zij een zeer negatief beeld mee over de Nederlandse samenleving. Dit type jongens tref je aan op plekken met concentraties van Marokkanen of Antillianen, zoals in Amsterdam-West. Ze hebben schijt aan de regels. Een autoriteit, anders dan van de vader, broer of familieoudste, wordt niet geaccepteerd. Waarom zou je integreren in een samenleving die je niet ziet zitten. De Nederlandse overheid heeft het probleem lange tijd niet willen zien, bang te worden beschuldigd van racisme of discriminatie. De wetenschap sloofde zich uit in verklaringen, waarin geen plaats is voor etniciteit of cultuur. De overheid kwam een aantal jaar geleden met goedbedoelde imagocampagnes met prachtige kleurenfoto’s van goed geïntegreerde Marokkanen. ‘Hoe leuk zijn de Marokkanen?’ Alleen al het stellen van de vraag had een teken aan de wand moeten zijn. “

En al meer dan DERTIG (30) jaar moeten we daar onze bek over houden. Al meer dan DERTIG (30) jaar wordt dit doodgezwegen. Al meer dan DERTIG (30) jaar wordt hierover geen debat gevoerd, op straffe van uitsluiting en demonisering (of worden omgelegd op het Mediapark). En ook vandaag weer zijn de meeste politici doof, stom en blind. Hoeveel doden is eigenlijk genoeg om eindelijk eens de stilte te doorbreken? Lees het complete uitstekende en ware opinieartikel op VK.nl.