Het citaat: 5 januari

Maassen blijkt een prutser met politiek. De genadeloze PVV-grap moet je zoeken bij een cabaretier die tot meer in staat is dan de gemiddelde reaguurder op Joop.nl. Maar er is een moment in Met alle respect dat de welwillendheid van de kijker tart. Ineens rept Maassen van een valse hond die een spuitje krijgt, terwijl een valse politicus beveiliging krijgt. Maassen is tegen persoonsbeveiliging: ‘Misschien dat mensen dan net effe iets langer nadenken voordat ze iets zeggen’. De komiek is nog niet uitgepraat of het applaus laait op. Kennelijk heeft hij iets geraakt waardoor het publiek uitzinnig wordt. […] Een grap kon die Wilders-opmerking (want over Wilders ging het en niet over de beveiliging van Job Cohen na de moord op Theo van Gogh) niet zijn. Ironie is iets anders dan het opdreunen van wat je echt vindt. Niets wees erop dat Maassen iemand parodieerde die zo’n mening was toegedaan. […] er zijn mensen die vinden dat iedereen netjes beschermd moet worden en er zijn anderen, onder wie Maassen, die vinden dat sommigen foute meningen hebben en hun bek moeten houden als ze niet vermoord willen worden (want foute meningen verdienen geweld, logisch toch?). U mag zelf kiezen in wiens handen u een humane samenleving veilig acht. […] Volgens zijn logica had het Pakistaanse meisje Malala de Talibankogel door haar hoofd kunnen ontlopen. Als ze maar ‘effe iets langer had nagedacht’ voordat ze haar mond opende over meisjesonderwijs. […] Men klapte in een opwelling van agressie en jolige bloeddorst. Lachen: politicus straks vermoord, nog verdiend ook – applaus. In feite verschilt dit klapvee weinig van figuren die op straat of op het voetbalveld iemand doodtrappen omdat hij iets zegt wat hun niet aanstaat.

Uitstekende column van Nausicaa Marbe waarin wordt uitgelegd dat Theo Maassen met zijn oproep Wilders niet te beveiligen niets anders deed dan vertellen dat sommigen mensen gewoon hun bek dicht moeten houden. Uiteraard is het niet Theo Maassen zélf die dan zijn bek dicht moet houden, en ook niet het laffe, in het duister van de zaal klappende publiek dat, zoals Marbe haarfijn uitlegt, zichzelf bevredigde aan een ordinaire lynchfantasie. Maassens show heeft één ding duidelijk gemaakt: ook in 2013 zal de vrije samenleving nog meer onder druk komen te staan en wordt de roep om geweld, geweld tegen andersdenkenden, nog groter. Uiteraard dankzij de anonieme “fatsoenlijke” verschilligen bij wie het prediken van naastenliefde en het oproepen tot geweld gewoonlijk hand in hand gaan.