Het citaat: 7 mei

“Langzaamaan werd ik in een orkaan gezogen die niks meer te maken had met het voeren van geinige terloopse gesprekken met onbekenden. Elke dag probeerde ik wel weer een hater te overtuigen dat ik heus open sta voor dialoog en best een aardige kerel ben. Als ik weer te gast was in een talkshow, keek ik na afloop meteen op mijn smartphone naar de Twitterreacties. Tussen allervriendelijkste berichten vond ik dan ook veel ongecensureerde haat: ‘Als Johan Fretz ooit premier wordt, dan emigreer ik’. ‘Wat heeft die arrogante Obama-wannabe nou weer voor lelijk vest aan, #fail’, ‘Kan DWDD ophouden met deze sneue zelfingenomen pinda-engnek? Dank!’ De haters waren beslist geen anonieme idioten, maar gewoon mensen met vriendelijke gezichten die in hun Twitterbio schreven: ‘Levensgenieter – Wielrennen – Trotse vader van Lieve en Sterre’. Dat deze mensen al besloten hadden een onveranderlijke hekel aan mij te hebben: daar had de sensitieve dwaas in mij het moeilijk mee.”

Johan Fretz heeft ook ontdekt hoe leuk fatsoenlijke mensen (bio: “levensgenieters”, “houdt van natuur en wandelen”, “kunstenaar”, “fotografie”) enorm respect kunnen hebben voor andere meningen op twitter. En hoe die haat je volledig kan verteren. Op VK.nl.