“‘Ik ben enorm geschrokken. Ik zag zestig mensen bij elkaar aan één portiek wonen. Ik zag overal criminele jongens. Ik struikelde over het vuil, het oude straatmeubilair. Ik zag de haatleuzen en bedreigingen, die aan mij gericht waren, op de muren staan. Ik merkte dat de politie en de overheid in bepaalde delen van de wijk, vooral in Overtoomse Veld-Noord, gewoon niet meer kwamen en er eigenlijk helemaal niets te zeggen hadden. De Marokkaanse straatgroepen waren de baas op straat.’
De agenten deden vrijwel niets in Overtoomse Veld,’ vertelde Marcouch, ‘Ze groetten iedereen beleefd met Salaam aleikum, maar werden in het Marokkaans voor homo uitgescholden. Echt iedereen in de buurt wist wie de criminelen waren, alleen de politie wist dat niet.’
Toen ik hier kwam, had ik mij niet gerealiseerd dat hier in het hart van Overtoomse Veld-Noord, Samir A. en nog zo’n zes leden van de Hofstadgroep woonden. Voor een groep jongens in die buurt is Samir A. bovendien een held en een martelaar. Er lopen allemaal Samir A-tjes hier rond. Hoe komt het dat jongens die in Amsterdam zijn geboren en getogen en alle kansen hebben gehad om te studeren en wat van het leven te maken, zo’n haat voor Nederland hebben ontwikkeld?
Radicalisering is wellicht niet erger dan in andere moslimwijken in grote steden, maar wij zien het en wij proberen er wat tegen te doen.’
Heel voorspelbaar, kwam er een vraag van één van de Kamerleden of hij deze slechte wijken geen slechte naam bezorgde met zijn kritische observaties. Was hij de Marokkanen niet aan het stigmatiseren? ‘
Hij vertelde dat verschillende Marokkaanse jongerenwerkers ook wel eens meegingen op rooftocht.
De overheid was in feite via de subsidiëring van de ‘welzijnsorganisatie’ jarenlang medeplichtig aan georganiseerde misdaad.”