Geen recensie Zomergasten: Jan Lul en Piet Snot

De allerlaatste (van dit seizoen) en meteen honderdste Zomergasten scoorde zondagavond 781.000 kijkers. (De keuzefilm Etre et Avoir trok maar 83.000 kijkers. Terecht, want deze alom bejubelde film is gewoon saai, retetraag, zinloos en suf). Een dergelijk kijkcijferaantal valt natuurlijk te verwachten met Paul de Leeuw als presentator. Ik geef meteen maar toe dat ik niet gekeken heb omdat de favoriete televisiefragmenten van “de kijker” mij geen ene reet interesseren. Bovendien was ik na zes weken intensief fragmenten loeren en recensies schrijven wel weer even klaar met dit programma. Hoe dan ook, na het grote kijkcijfersucces van vorige week zullen de champagnekurken nog wel een weekje of wat knallen in de VPRO-villa en de kans dat Paul de Leeuw volgend jaar Zomergasten gaat presenteren is nu wel beangstigend groot geworden. Daarom stel ik mij ook kandidaat als Zomergastenpresentator. Eens kijken hoeveel miljoenen kijkers ik wekelijks kan vasthouden. Sjaak, heb jij toevallig gekeken? Stuur dan even je recensie in, wil je.

Halve recensie Zomergasten: Sjaak

Natuurlijk Bert! Voor jou altijd! Wel, een halve recensie kan er wel vanaf, daar ik slechts de tweede helft heb gekeken. Natuurlijk, zoals verwacht, schoven er zinloze sukkels aan tafel. Het dieptepunt werd gevormd door een uitgeblust echtpaar dat een (overigens mooi) fragment van een door Wim Kayzer geïnterviewde John Coetzee (leest hem!) mocht terugbekijken. Meneer en vooral mevrouw hingen de Hollandse dokus op klompen uit, wat een mooi contrast vormde met de bedachtzame, intelligente Coetzee en al even kneuterige Wim Kayzer (o, wat een hel is het soms om Nederlander te zijn). De dame was helemaal verbouwereerd geraakt door het fragment, maar meldde dit op een toon die deed vermoeden dat het mens zelfs verbouwereerd zou raken van een overvliegende mus. En zo ging het verder: de grootste idioten schoven aan tafel. Een heilig priesterventje van 22 wilde door nazi’s ondergespoten graven van oorlogshelden zien en hield het niet droog, een oude Belgische vrouw keek graag nog eens naar een blij kindje op film en twee idioten kozen het al-ler-leuk-ste Koot en Biefragment uit, dat helemaal niet leuk bleek te zijn. Paul de Leeuw deed ook zijn best om in de algehele malaise te delen en verwarde Botticelli met Andrea Bocelli, wat overigens ook wel weer grappig was. En verder deed De Leeuw het kundig: vlot, met de goede vragen op de goede momenten. Af en toe had hij zowaar ook leuke, interessante gasten: de Marokkaan die al even genoemd werd was inderdaad een openbaring. Ook kwamen er ingrijpende verhalen aan bod. Al met al: een zes.

Sjaak

Eerdere Zomergasten-recensies:

Bettine Vriesekoop
Abraham Moszkowicz
Hany Abu-Assad
Christine van Broeckhoven
Alexander Rinnooy Kan
Linda de Mol