Bert Brussen vs. Thomas von der Dunk, de online versie

Voortaan elke dinsdag op Bbrussen.nl: mijn (en Thomas von der Dunk’s) maandagse Volkskrant-column. Laat het zoveel mogelijk mensen lezen, want dat MAG namelijk helemaal niet van Tegel-winnende Vrij Nederland-journalisten! (En trouwens ook niet van tot nu toe 12 ingezonden Volkskrant-brievenschrijvers, maar dat terzijde…)

Hoe moeilijk kan het zijn om de overlast van Marokkaanse jongeren op te lossen?

” Goh, hoe verrassend: een project dat de afgelopen jaren liep in 22 zogenaamde Marokkanen-gemeenten (gemeenten waar veel problemen zijn met Marokkaanse jongeren), is net zo goed gelukt als de evacuatie van een Royal Haskoning-personeelslid met een Lynx op het strand van Sirte. 32 miljoen euro belastinggeld over de balk gesmeten en de Marokkaanse jongeren zijn nog altijd even overlastgevend. Wat blijkt? In sommige steden ging het geld op aan ‘coaches’ die de overlastgevers doodleuk hielpen met het kwijtschelden van schulden en boetes. Terecht natuurlijk, want je moet er niet aan denken dat iemand ook nog eens moet boeten voor zijn daden en verantwoordelijkheid leert, nietwaar?

Maar hoe moeilijk kan het zijn om de overlastproblemen met Marokkaanse jongeren op te lossen? Na de wijkagent, de buurtregisseur, de straatcoach, de theedrinker, de straathoekfröbelaar en de bij-elkaar-houd-imam moet het toch een keer tijd zijn voor daden in plaats van woorden? Dat hoeft toch niet serieus 32 miljoen te kosten?

Laten we eens beginnen met het invoeren van een three strikes out-principe: wie voor de derde keer wordt opgepakt wegens het onleefbaar maken van straten en buurten verdwijnt gewoon voor tien jaar achter de tralies. Zonder voorwaardelijk. Dan kunnen de UvA-sociologen en D66-rechters wel over elkaar heen buitelen om te benadrukken hoe ineffectief dat gaat zijn tegen recidive en hoe inhumaan zo’n straf is, het houdt de straat in ieder geval voor tien jaar schoon. In tien jaar valt een hoop te veranderen en verbeteren als de overlast van opgefokte capuchonmannetjes op knetterende scooters wegvalt.

Dat kan overigens allemaal zonder etnische registratie want het is wel zo effectief als gelijk álle straat- en buurt overlastgevers worden opgepakt, ongeacht hun paspoort. Is dat ethische vraagstuk ook gelijk getackeld. Scheelt meteen een hoop vergelijkingen met de Tweede Wereldoorlog.

Uiteindelijk zal blijken: de harde aanpak werkt. Niet tegen recidive of als blijvende oplossing, maar wel als symptoombestrijding. En juist dat hebben we nu zo hard nodig, dokter. ”

Bert Brussen

***

” Goh, hoe verrassend, die roep om strengere straffen. Die horen we al sinds decennia. Sterker: daaraan wordt al steeds meer gehoor gegeven. Wat dat betreft regeert De Telegraaf, en vooral de angst voor De Telegraaf, allang dit D66-land. Er is nauwelijks een lidstaat van de EU, waar inmiddels zo streng gestraft wordt als bij ons.

Heeft het geholpen misdrijven te voorkomen? Nee. Het vormt typisch een voorbeeld van de populistische fact-free-politics die vanuit rechts Amerika ook naar Europa is overgewaaid. Kennis en feiten zijn immers links. De onderbuik van het volk weet het dankzij een beetje googelen altijd beter. In sommige Amerikaanse staten doen ze daarom al heel lang aan three-strikes-and-you’re-out, ook al heb je slechts een appel gegapt. De gevangenissen zitten overvol.

Ja, het houdt ze van de straat. Ook in Iran en Saoedi-Arabië vinden ze lik-op-stukbeleid erg handig, en van Wilders’ vrees voor islamisering snap ik zodoende niets. Veel misdrijven worden in een reflex gepleegd. Dan denkt de dader echt niet over de consequenties na. Alleen waar hij zijn daad plant en de boete zakelijk tegen de winst afweegt, kan strenger straffen helpen, zoals bij frauderende bouwondernemers en bankiers.

Interessant overigens dat veel voorstanders van hard straffen die nooit op zichzelf van toepassing achten, als zíj over de schreef gaan. Neem de geachte afgevaardigden Graus, Sharpe, Lucassen, Hernandez en Brinkman: het percentage PVV-kamerleden dat met Justitie in aanraking is gekomen, overtreft ruimschoots het percentage Marokkaanse jongeren.

En hoeveel van de heren zouden zich al in hun jeugd bezondigd hebben aan wat toen als kattekwaad gold en nu als straatterreur wordt gedemoniseerd? Ik verzeker u: in al die keurige Nederlandse dorpen die Rutte nu weer aan de Nederlanders wil teruggeven, werd in de keurige jaren vijftig op de jaarlijkse kermis heel wat afgeknokt.

Driemaal in andermans brievenbus plassen, en dan tien jaar achter de tralies? Nee, je hoeft alleen maar tijdelijk je fractiewoordvoerderschap af te staan. Automatische minimumstraffen: daar zijn we altijd erg voor geporteerd, maar hier nu even niet. ”

Thomas von der Dunk