Door Jerry Vermanen – ‘This is bullshit’, sprak mediagoeroe Jeff Jarvis ooit als eerste woorden tijdens een TEDx-praatje. ‘Why should you be sitting there listening to me?’ Jarvis steekt vervolgens van wal over de ‘journalist-as-speaker’: media als eenrichtingsverkeer. Bij zulke verhalen denk ik aan een grijze journalist die op een podium klimt om van achter een lessenaar een toespraak voor te lezen. Als je in het publiek kucht, niest of praat, ben je af. Tijdens de Joost Divendal lezing van woensdag 25 september was de eer aan Henk Steenhuis, bekend van de driedelige serie Iedereen Journalist. Twintig minuten niet praten, niesen of kuchen. Bekentenis: ik vind dat moeilijk. Ik schreeuw regelmatig naar mijn televisie en raak afgeleid zodra iemand langer dan 15 seconden spreekt. Gelukkig mocht ik de lezing van Steenhuis van tevoren al even inzien en later met hem in discussie gaan. Steenhuis pleit voor meer interactie met tussen journalisten en lezers. Daar kun je het eigenlijk niet mee oneens zijn. Net als minder armoede, betere gezondheidszorg en wereldvrede. Steenhuis praat verder over journalisten die elkaar geen kritiek durven te geven *kuchTwitterkuch* en geen kritiek van lezers accepteren. ‘Het is wel grappig hoe er van alles wordt gezegd’, antwoordde Steenhuis nonchalant op de vraag hoe hij de reacties op zijn documentaire in de gaten hield. Steenhuis heeft zelf geen Twitter-account, gaf hij later toe. Ook verwees hij subtiel naar mijn recensie over Iedereen Journalist, waarin ik de serie een ‘droeftoeterparade’ noem.
De stierenpoep van Henk Steenhuis
by
Tags: