Op verzoek: mijn Facebook-tekst, om te delen

Moeten we niet gewoon eens wat doen?

Ons laten horen ofzo? Ik bedoel: hoe lang moeten we dit nog met lede ogen aanzien en pikken? Moeten we niet gewoon een duidelijk signaal afgeven dat we dit ZAT zijn en dat het feit dat ook deze jongens waarschijnlijk NIET worden gestraft en anders hooguit een paar maanden krijgen niet langer trekken? Ik meen het serieus: is een protest niet het minste wat we moeten doen? Het wordt erger en erger in dit land en er verandert NIETS! Hoeveel slachtoffers willen we nog? Wiens kind of geliefde is er morgen aan de beurt? Uw dochter? Uw zoon? Uw oma? Hoeveel juweliers moeten er nog worden beroofd, hoeveel woningovervallen moeten er nog worden gepleegd, hoeveel bendes met winkeldieven en smartphonediefstallen (in 2012 meer dan 5000 berovingen van smartphones alleen al in Amsterdam) willen we nog accepteren? Is het niet gewoon tijd om ten minste een debat te mogen aangaan over de rechtstaat? Zonder uit te worden gemaakt voor fascist, racist, middeleeuwer of weet ik wat voor weerzinwekkende haat correct Nederland als emmers stront over je heen gooit als je je openlijk opwindt over dit soort terreur, deze nachtmerrie van een land in verval waar al lang geen plaats meer is voor een “openbare orde” of “veiligheid” laat staan “fatsoen en respect” voor machteloze burgers? En als we iets moeten doen, wat dan? Wie komt er met een idee om deze frustraties, die bij zoveel mensen leven, op de agenda te krijgen? Hoe creeêren we de mogelijkheid om ook hierover het debat te mogen aangaan?

Update: het is expliciet geen oproep tot geweld, gewapend verzet, revolutie of wat dan ook buiten de wet (ik zeg het er maar bij, dat soort dingen gaat nogal eens mis op internet) en het is wat mij betreft ook geen debat over rassen, huidskleuren of godsdiensten. Het is wél een debat over een rechtstaat die steeds onhoudbaarder lijkt te worden, over onveiligheid en criminaliteit die toeneemt, over strafkansen die rond de drie procent liggen, over verkrachters waarvan meer dan 90 procent niet wordt bestraft, over juweliers die meer dan acht keer worden overvallen, over veelplegers die onbeperkt kunnen blijven veelplegen, over burgers die zich al heel lang niet meer vertegenwoordigd voelen door een overheid, een volksvertegenwoordiging waarmee ze geen enkele aansluiting lijken te voelen. En het is vooral een oproep de ruimte te eisen kritiek te mogen leveren op de rechtstaat, de status van de democratie en een systeem dat niet meer afdoende lijkt te werken als het gaat om bescherming van burgers. De vraag is, kortom, aan iedereen die zich zich net zo woedend voelt als ik, na de zoveelste beelden van straatterreur, extreem geweld dat meer op marteling lijkt dan op een “gewelddadig incidentje”, je te laten horen. Kom uit voor je mening. Het is ook uw samenleving. Moet het een pamflet worden? Een mars naar de Dam? Een occupydriedaagse? Wie het weet mag het zeggen. Maar laat het iets zijn!